Hartig

Helaas is het allergrootste meest geweldige intense leuke avontuur voorbij!

Ik was dolgelukkig met mijn soezentoren, echter mocht het niet meer baten. Robert was onverbiddelijk over mijn broodjes, en helaas moest ik de tent verlaten.

Het thema hartig vond ik ontzettend leuk, ik had het thema letterlijk en figuurlijk genomen. Ik maakte hamburgertjes en noemde deze cheesy love. De soezentoren bestond uit kaas, waar ik dan ook echt ontzettend van kan genieten. De burgertjes waren een knipoog naar mijn lievelingsrestaurantje Goos, waar ik de eerste officiële date had met mijn vriend. We zijn dol op hamburgers met pancetta en een heerlijke old farmers cheddar (niet de oranje plastic cheddar). Dit moest hoe dan ook op mijn broodje komen! Jammer genoeg bleken mijn broodjes doods en taai. Dit was denk ik het meest pijnlijke moment voor mij van mijn hele ervaring, want ik dacht dat het echt goed gelukt was! Bij het oefenen waren ze ontzettend crispy en lekker van smaak!

De tarte tatin was ontzettend lekker! Wat een leuk idee om een tarte tatin te maken met sjalotjes, karamel en thijm. Ik begon helemaal supergemotiveerd en intens blij aan die opdracht. Eindelijk zal ik eens bij de top 3 horen dacht ik nog! Ik weet ALLES. Jammergenoeg wist ik niet waar het ijswater voor was… Het deeg had ik totaal verkeerd begrepen, ik heb ooit een keer eerder een tarte tatin gemaakt met appeltjes in het huisje in Frankrijk van Sanne, en daar had ik een soort boterkoek bodem gemaakt omdat ik dat het allerlekkerste vind. Helaas voor mij moesten we een “rough puff”  maken, oftewel een snel bladerdeeg. Terwijl ik alleen maar dacht, ik maak een hartige boterkoek. Ik had al ijskoude handen, en ik weet dat boter niet moet smelten, dus ik dacht het ijswater heb ik niet nodig voor mijn handen, want ik heb het al ijskoud! Het mocht dus helaas voor mij niet baten. Het rook echter zo ontzettend lekker in de tent dat ik zeker weet dat ik deze thuis nog een keer ga maken.

De soezentoren, mijn trots!!  Ik denk dat dit het allermooiste moment was voor mij in de tent. Naast mijn oud en nieuw taart. Dat het mij gelukt is om binnen 3 uur een soezentoren te maken van minimaal 100 soezen en 40 centimeter hoogte kan ik nog steeds niet geloven. Het was de allereerste keer in mijn leven dat ik een croquembouche had gemaakt.  Sterker nog, 3 dagen van te voren maakte ik pas mijn allereerste karamel tijdens het oefenen! Ik was dan ook zo ontzettend blij en gelukkig dat Robert zei dat ik hier ontzettend trots op mocht zijn.

Zoals jullie al zagen in het korte stukje, ik had geen idee hoe het berekend zou worden. Ik hoopte met heel mijn hart dat het spektakel stuk het zwaarst zou tellen, maar ik had natuurlijk ook geen sterk commentaar bij de burgers. Ik vond het echt heel erg spannend, en het had nog een met hakken over de sloot moment kunnen zijn, maar helaas stopte het avontuur daar voor mij.

Na de meest lieve woorden en dikste knuffels van mijn liefste bakkermakkers, Janny, Robert en Andre, en de gehele crew, liep ik over het veld weg van de ten en keek ik voor de laatste keer nog een keer ontzettend goed rond, met kippenvel over mijn armen en tranen van geluk in mijn ogen. Het was me gelukt, ik had mezelf de tent ingevochten, ik had mezelf staande weten te houden en ik kon met opgeheven hoofd de tent verlaten.

Met een hart vol liefde, een hoofd vol geluksmomentjes, nieuwe vrienden en eindeloos veel ervaringen rijker kon ik naar huis. Op weg naar een nieuw bak avontuur.

(Met dank aan Heel Holland Bakt voor de prachtige foto’s)